Bonjour, mon cœur (Orlando di Lasso)
Music files
| ICON | SOURCE |
|---|---|
 |
File details |
 |
Help |
- CPDL #1338:
Finale-2000.
- Editor: Claudio Macchi (added 2000-09-06). Score information: 48 kbytes Copyright: CPDL
- Edition notes: arranged for men's voices, originally SATB
- CPDL #227: Finale-1998.
- Editor: Rafael Ornes (added 1999-04-16). Score information: 60 kbytes Copyright: CPDL
- Edition notes:
General Information
Title: Bon Jour, Mon Coeur
Composer: Orlando di Lasso
Number of voices: 4vv Voicing: SATB
Genre: Secular, Chansons
Language: French
Instruments: none, a cappella
Published: Sämtliche Werke, vol. 12 (1894)
Description:
External websites:
Original text and translations
French text
Bonjour mon coeur, bonjour ma douce vie
Bonjour mon oeil, bonjour ma chère amie!
Hé! Bonjour ma toute belle,
Ma mignardise, bonjour
Mes délices, mon amour,
Mon doux printemps, ma douce fleur nouvelle,
Mon doux plaisir, ma douce colombelle,
Mon passereau, ma gente tourterelle!
Bonjour ma douce rebelle.
Hé, faudra-t-il que quelqu'un me reproche,
Que j'ai vers toi le coeur plus dur que roche,
De t'avoir laissée, maîtresse,
Pour aller suivre le Roi,
Mendiant je ne sais quoi,
Que le vulgaire appelle une largesse ?
Plutôt périsse honneur, court et richesse,
Que pour les biens jamais je te relaisse,
Ma douce et belle déesse.
Dutch translation
Er is in de tekst een groot verleider aan het woord. Hij heeft zijn liefje eerst
laten zitten en komt nu weer aandraven met een stortvloed van koosnaampjes.
Hij kan zich die ontrouw blijkbaar permitteren want hij weet dat zijn 'douce
rebelle' al verloren is nog voor hij het eerste woord heeft gezegd. Jan Wyns.
Gegroet mijn hart, gegroet mijn zoete lief,
Gegroet mijn oogappel, gegroet mijn hartedief!
Ah, gegroet, mijn allerschoonste,
Mijn bloempje, gegroet mijn liefdeslust,
Mijn zachte lente, mijn voorjaarsknopje,
Mijn pleziertje, mijn duivekopje,
Mijn musje lief, mijn tortelduifje,
Gegroet mijn doornig zoete druifje.
De tweede strofe is een stuk van het gedicht van Pierre de Ronsard (1524-85)
dat niet altijd wordt gezongen. Wellicht speelt de onderhuidse kritiek op
het koningshuis een rol die en componist als Lassus zich zo maar niet kon
permitteren ? Jan Wyns.
Ah, zou het kunnen dat iemand me verwijt,
Dat ik je toebehoor gebeiteld in steen gelijk,
Dat ik je achterliet, o liefste,
Om 't koningsschap te roemen,
Verblind door dat gemeen mijn heldendom te noemen ?
Hoe vergankelijk is de eer, al even kort als rijkelijk,
Nooit zal ik je om werelds goed verzaken,
Mijn goddelijk zoet en schone toeverlate.