Dettifoss (Sveinbjörn Sveinbjörnsson): Difference between revisions
(→Music files: Created MID file from PDF, added link) |
(→Music files: Removed NewWork template, the 90 days are gone) |
||
Line 2: | Line 2: | ||
{{Legend}} | {{Legend}} | ||
* | *'''CPDL #14501:''' [{{SERVER}}/wiki/images/2/28/Dettifoss.pdf {{pdf}}] [{{SERVER}}/wiki/images/5/5d/Dettifoss.mid {{mid}}] | ||
{{Editor|Roar Kvam|2007-07-19}}'''Score information:''' A4, 17 pages, 232 kbytes {{Copy|Personal}} | {{Editor|Roar Kvam|2007-07-19}}'''Score information:''' A4, 17 pages, 232 kbytes {{Copy|Personal}} | ||
:'''Edition notes:''' | :'''Edition notes:''' |
Revision as of 21:46, 20 February 2011
Music files
ICON | SOURCE |
---|---|
File details | |
Help |
- Editor: Roar Kvam (submitted 2007-07-19). Score information: A4, 17 pages, 232 kbytes Copyright: Personal
- Edition notes:
General Information
Title: Dettifoss
Composer: Sveinbjörn Sveinbjörnsson
Lyricist: Kristján Jónsson fjallaskáld
Number of voices: 4vv Voicing: TTBB
Soloist: Tenor
Genre: Secular, Lieder
Language: Icelandic
Instruments: Piano
Published: 1932
Description:
External websites:
Original text and translations
Icelandic text
Þar sem aldrei á grjóti gráu
gullin mót sólu hlæja blóm
og ginnhvítar öldur gljúfrin háu
grimmefldum nísta heljar-klóm,
kveður þú, foss, minn forni vinur,
með fimbulrómi sí og æ;
undir þér bergið sterka stynur,
sem strá í nætur-kulda-blæ.
Kveður þú ljóð um hali horfna
og hetju-líf á fyrri öld;
talar þú margt um frelsið forna
og frægðarinnar dapra kvöld.
Ljósgeislar á þér leika skærir,
liðnir frá sól í gegnum ský;
regnboga-litir titra tærir
tröllauknum bárum þínum í.
Ægilegur og undrafríður
ertú, ið mikla fossa-val;
aflrammur jafnt þú áfram líður
í eyðilegum hamra-sal.
Tímarnir breytast; bölið sára
það brjóstið slær, er fyrr var glatt;
er alltaf söm þín ógnar-bára
ofan um veltist gljúfrið bratt.
Stormarnir hvína, stráin sölna,
stórvaxin alda rís á sæ,
á rjóðum kinnum rósir fölna
í regin-köldum harma-blæ,
brennandi tár um bleikan vanga
boga, því hjartað vantar ró
- en alltaf jafnt um ævi langa
aldan í þínu djúpi hló.
Blunda vil ég í bárum þínum,
þá bleikur loksins hníg ég nár,
þar sem að enginn yfir mínu
önduðu líki fellir tár;
og þegar sveit með sorgar-hljóði
syngur döpur of ann´ra ná,
í jörmun-efldum íturmóði
yfir mér skaltu hlæja þá.